Wetenschappelijke gezondheisdsartikelen
De evolutionaire oorsprong van ontsteking
Door: Leo Pruimboom
Ontstekingsreacties bij de mens lijken verrassend veel op ontstekingsreacties bij dieren van allerlei pluimage. Slangen, wormen, ratten en ook niet humane primaten zoals mensapen, lijden allen aan ontstekingsreacties. Het feit dat bijna alle dieren, behalve die een winterslaap houden, identiek reageren op weefselschade en zuurstoftekort betekent waarschijnlijk dat de al miljoenen jaren aanwezige reactie een evolutionaire meerwaarde moet hebben. Met andere woorden: de ontstekingsreactie zoals men die nu kent is ontwikkeld gedurende een tijdspanne van ontelbare jaren, is miljoenen malen uitgetest, is daarmee langzaam geoptimaliseerd en heeft ervoor gezorgd dat er nu nog dieren en mensen zijn. Er zijn maar weinig medische problemen die de evolutie niet oplost en ontsteking is daar zeker een voorbeeld van. Werkingsmechanismen met een evolutionaire oorsprong kunnen dan ook niet beschouwd worden als ‘goed’ of ‘slecht’. Veel beter is het om de verschillende processen die deel uitmaken van een ontstekingsreactie te analyseren binnen een kosten-batenanalyse. Als de baten de kosten overschrijden zal men de reactie zijn gang moeten laten gaan en juist dit is het geval bij een fysiologische ontstekingsreactie. Alleen wanneer de reactie buiten de door de evolutie geslepen respons valt, is ingrijpen geïndiceerd en dan vooral met interventies die zorgen voor het juist aflopen van het oplosproces. Dit oplosproces wordt omvat met de term ‘resoleomics’.
Wilt u meer weten over de evolutionaire oorsprong van ontsteking, download dan de PDF.
