Spanning, stress
Wanneer heb je stress?
Veel mensen zijn van mening dat ze dat moeten voelen, dat men dan erg druk is geweest met het werk of dat er zich grote problemen hebben voorgedaan.
Dit is maar een fractie van wat onder stress verstaan wordt.
Wanneer is iets stress voor je lichaam en psyche? Voeding kan stress voor je lichaam opleveren en daardoor via de darm en je gactiveerde immuunsysteem ook op je psyche.
Maar ook stoffen waar je allergisch voor bent of intolerant, gevoelig. Ook bacteriën, parasieten, schimmels, virussen zijn stress voor je lichaam. Je hebt dan met een histamine reaktie te maken. Histamine is een reaktie waarbij altijd vocht in het spel is: vochtige ogen, een snotneus,opgezette dikke ogen. Maar dit zijn de gemakkelijke uiterlijke tekenen en zijn lastig. Wanneer je er geen last meer van hebt, de eerste reaktie is weg, wordt het weer v ergeten. Maar die histamine reaktie is niet zomaar en brengt heel wat in je lichaam teweeg: je kunt problemen verwachten op allerlei gebied: ontstekingsproblemen, vochtproblemen (ook obstipatie mogelijk) en hormonale problemen. Klachten kunnen zijn: Hoofdpijn/ migraine, loopneus, huidproblemen, ademhalingsproblemen, hartritmestoornissen, lage bloeddruk, oedeemvorming, vermoeidheid, prikkelbaar, pre-menstrueel syndroom, buikpijn, krampen (voral rechtszijdig) en in de benen en voeten, angstgevoelens, obstipatie enz.
Daarnaast kun je door overbelasting van je werk, maar ook door onder je nivo te presteren, te hoge werkdruk, traumatische ervaringen, psychisch zware omstandigheden, stress hebben.
Stress is het ergste wat een lichaam te verwerken kan krijgen. Door stress in welke vorm ook wordt een cascade aan reakties in gang gezet in het lichaam. Het zal duidelijk zijn dat de behandeling hiervan als één van de eerste dingen is die dient te gebeuren, maar dan moet ook duidelijk worden wat de stressor(en) is (zijn). Dat blijkt uit de anamnese en aanvullend uit de Esteck / EIS en eventueel de Metatron Hunter bodyscans. Mogelijk is nog aanvullend bloed- en ontlasting onderzoek nodig om tot een goed behandelplan te komen.
