Blijvende gewichtsbeheersing ?

Gewichtsbeheersing is een hot item. Diëetprogramma's te over. Steeds weer een nieuwe methode met de mooiste beloften. Het afvallen lukt in meerdere of mindere mate, maar na verloop van tijd kom je erachter dat je inmiddels meer weegt dan ooit. Velen hebben al van alles geprobeerd en kunnen zelfs de wanhoop nabij zijn. Laten zelfs een maagverkleining uitvoeren of een maagbandje plaatsen. Maar ook te mager kan een probleem zijn

WAAROM ZIJ WEL EN IK NIET?

Wat is de reden dat de ene mens gemakkelijk op gewicht blijft, terwijl de ander van alles en nog wat probeert en misschien maar een paar ons afvalt of helemaal niet aankomt? Komt dat nou echt alleen maar door eten? Het is in ieder geval duidelijk, dat zowel bij te zware, als te magere mensen essentiële bouwstoffen gemist worden.Door de heersende opvatting“ ieder pondje gaat door het mondje” krijgt degene, die al van alles en nog wat geprobeerd heeft om af te vallen wel een schuldgevoel aangepraat. Maar is dat wel terecht? Of zijn er misschien mechanismen in je lichaam die verhinderen dat je afvalt en hoe kom je daarachter? Weet je eigenlijk wel hoe je lichaam reageert op allerlei soorten voeding? Zou je het fijn vinden om grip te hebben op je lichaamsgewicht, maar dan ook blijvend? Bij te zware mensen kan het te weinig eten vaak juist het probleem zijn. En is het wel zo gezond voor te magere mensen om door middel van slagroom en andere vette voedingsmiddelen en allerlei graanprodukten in gewicht aan te komen?

WELK TYPE SPIERVEZEL HEB JE?

Inmiddels is duidelijk geworden dat verbranding van voeding alles te maken heeft met de typen spiervezel die een mens heeft. Er zijn mensen met hoofdzakelijk spiervezeltype 1. Zij hebben geen moeite met afvallen wanneer ze aangekomen zijn, en zelfs dat is iets wat niet snel zal gebeuren. Dit zijn de mensen die zg. van alles kunnen eten zonder aan te komen. Daarnaast zijn er mensen met hoofdzakelijk spiervezel type 2a of 2b. Bij degenen met deze vezeltypes is een groot onderling verschil te bemerken bij de gewichtsbeheersing. Er zal een verschillend advies gegeven moeten worden om tot een goed resultaat te komen. Ook ten aanzien van beweging is bij de verschillende typen spiervezel een gericht advies nodig ook om bijv. van spiervezel type 2c een spiervezel 1 te kunnen creëren.

ANDERE BELEMMERENDE FAKTOREN:

Maar daarnaast kunnen er andere faktoren zijn, waardoor de gewichtsbeheersing niet zal lukken: je glucose huishouding is niet op orde, je schildklier werkt niet naar behoren, er zijn hormonale verstoringen, je hebt veel stress, of juist te weinig uitdaging in je leven, je hebt last van je darmen, je spijsvertering. Het is onzin om te zeggen: het te zwaar zijn is haar/zijn eigen schuld. Er kunnen allerlei oorzaken zijn die gewoonweg belemmeren dat iemand überhaupt maar af kan vallen of in gewicht aan kan komen.

EERST OORZAKEN OPSPOREN

Het is dus van het grootste belang om eerst de oorzaken op te sporen, om daarna een persoonlijk gericht advies te krijgen, ten aanzien van de behandeling hiervan en de voeding die men nodig heeft om blijvend grip te krijgen op het gewicht. Het doel is gezondheid en een betere kwaliteit van leven bij het ouder worden en minder kans op de welvaartsziekten: diabetes, hart- en vaatziekten en kanker.

HORMONALE KLACHTEN  publicatie dd 9 april 2014

Het leven van vrouwen kan grotendeels bepaald worden door haar hormonen, wel te verstaan het uit balans zijn van haar hormoonhuishouding.

ZIEKTEN MAAR VOOR 2% ERFELIJK

Wat de klachten ook zijn: tot en met borst-, eierstok- en baarmoeder(hals)kanker, het is allemaal terug te voeren naar voeding, levensstijl en daaruit voortvloeiend het funktioneren van de lever. Erfelijke faktoren zijn maar voor zo'n 2% de oorzaak van ziekten. Dat betekent dat je zelf dus veel kunt doen aan je gezondheid. Vaak weet men gewoon niet waar op te letten om deze verstoringen te voorkomen en de grootste boosdoener: stress is ook niet altijd te voorkomen. Natuurlijk zijn de toxines vanuit het milieu ook van groot belang bij hormonale verstoringen aangezien deze vaak de oestrogeen receptoren van de cel bezetten en daardoor de oestrogeen balans verstoren. Wanneer een gezond voedingspatroon gehanteerd wordt, dat bestaat uit veel groenten en fruit, niet te veel vlees, vette vis, eieren, noten en zaden en men is in staat stress goed te hanteren, en ook nog voldoende beweegt, minimaal 2x per jaar een goede detoxkuur, waarbij het teveel aan de oestrogenen,ook van het pilgebruik, uitgewassen worden, zal men niet snel ziek worden en zullen er ook niet snel hormonale verstoringen optreden.De lever speelt in dit proces de belangrijkste rol.

AANDACHTSPUNT NR 1: LEVERFUNKTIE

Wanneer de processen in de lever die nodig zijn voor ontgifting en stofwisseling niet synchroon verlopen, en dit is afhankelijk van het bovengenoemde, ontstaan er verstoringen op hormonaal gebied, die zich bij de ene persoon bijv uiten in de vorm van heftige maandelijkse bloedingen, bij de ander weer met haaruitval of juist overbeharing. De belangrijkste verstoring is een teveel aan oestrogeen en geeft o.a. de volgende klachten: Traagwerkende schildklier,haaruitval, cystes in de borst, angsten, depressie, vleesbomen , premenstrueel syndroom (PMS), osteoporose, toegenomen bloedstolsels bij de menstruatie, uitblijven van de menstruatie/ onregelmatige menstruatie, hypoglykemie, vocht vasthouden, vet opslaan op buik, heupen, dijen en billen, gewichtstoename, slapeloosheid, prikkelbaarheid/ stemmingswisselingen/ depressieve gevoelens, gevoelige borsten/ gezwollen en eventueel pijnlijke borsten, hevige menstruatie , vermoeidheid, hoofdpijn of migraine, vaginale schimmelinfecties, candida, acné, magnesium tekort (geeft ook verkrampingen in de baarmoeder), zinktekort, endometriose.

TEKORT DHEA:

Maar er kan ook een tekort aan oestrogeen ontstaan bijv. door stress. Er ontstaat dan een tekort aan DHEA, een stof waaruit hormonen geproduceerd worden. Maar ook is dit mogelijk wanneer de voeding niet voorziet in de juiste vetten, wanneer er bijv een vitamine A en/of D tekort is of een tekort aan andere vitaminen en mineralen die als co-faktor noodzakelijk zijn voor bepaalde processen. Klachten bij verlaagd DHEA en oestrogeen: o.a. verlaagde weerstand , depressie, geheugen problemen, osteoporose, verminderde stress tolerantie, nachtzweten ,vaginaledroogheid, uitdroging slijmvliezen, opvliegers,blaasontstekingen,laaglibido,incontinentie,concentratieverlies, vertraagde wondgenezing, huidveranderingen: plooien en minder gladde huid, plooien bovenlip.

Het is dus van het grootste belang om de funktie van de lever te optimaliseren en ook eventueel het progesteron te verhogen. Dit kan allemaal op een natuurlijke manier.

WAT IS GABA?

Gamma-amino boterzuur, afgekort tot GABA, is een aminozuur. GABA komt van nature voor in ons lichaam als neurotransmitter. Het wordt gevormd uit glutaminezuur door decarboxylering onder invloed van het enzym glutamaatdecarboxylase (GAD). GABA ligt opgeslagen in blaasjes (vessikels) aan het uiteinde van een axon (uitloper van een neuron = zenuwcel).Neuronen (zenuwcellen), die gevoelig zijn voor GABA, zijn verspreid over alle delen van de hersenen.

WAT DOET GABA?

Neurotransmitters zijn moleculen die gebruikt worden voor de signaaloverdracht tussen neuronen. GABA is de belangrijkste neurotransmitter die andere neuronen remt in hun activiteit, ook wel inhibitoir genoemd. De belangrijkste stimulerende neurotransmitter (excitatoir) is glutamaat. In een normale situatie heerst een bepaalde balans tussen deze inhibitoire en excitatoire neurotransmitters en is het resultaat stimulerend of remmend. Door allerlei faktoren kan de balans verstoord raken en daalt het niveau van GABA of neemt de effectiviteit van GABA af, waardoor glutamaat de overhand krijgt. Als voedingssupplement werkt GABA ontspannend en kalmerend en bevordert tegelijkertijd de geestelijke alertheid  en helderheid. Daarnaast heeft GABA een rustgevend effect op overmatige bewegingsdrang en malende gedachten. Ook zijn er aanwijzingen dat GABA kan helpen bij  neuropatische pijn (zenuwpijn).

VOOR WIE IS GABA GESCHIKT?

Een verlaagd GABA niveau wordt geassocieerd met klachten zoals angst, geirriteerdheid, slapeloosheid, gejaagdheid, verhoogde stressgevoeligheid, paniekaanvallen, epilepsie, hyperactiviteit, etc. iedereen die last heeft van één of meerdere van deze klachten, kan baat hebben bij het gebruik van GABA.

INTERACTIES

Medicijnen tegen epilepsie (anti-epileptica) behoren vaak tot de GABA- agonisten, dwz ze versterken de werking van GABA. Enkele voornbeelden zijn gabapentine (Neurontin) en pregabaline (Lyrica). Andere anti-epileptica remmen de vrijzetting van glutamaat. Ook barbituraten  (zoals fenobarbital) en benzodiazepines (diazepam, lorazepam, oxazepam, temazepam, lormetazepam) versterken de werking van GABA.

VOEDINGSBRONNEN

Voedingsbronnen die GABA leveren zijn o.a. broccoli, spinazie, zaden, verse noten, aardappelen, bananen, uien en scharreleieren.

(Bron: VITORTHO  nieuws)

Tegenwoordig zijn er zoveel manieren om klachten mbt de gezondheid en ziekte aan te pakken, dat veel mensen door de bomen het bos niet meer zien. Ook kunnen bij de keuze spirituele achtergronden meespelen. Reguliere geneeskunde is verrtrouwd en geeft vaak een veilig gevoel, omdat men hiermee bekend is. Het onbekende is vaak onbemind, totdat men zich op de hoogte stelt van de mogelijkheden die hierbij geboden worden.

Men heeft reguliere geneeskunde sowieso nodig bij acute situaties. Bij een ongeval, plotselinge pijnklachten, die tal van oorzaken kunnen hebben etc.

Andere geneeswijzen voorzien dan meestal niet, tenzij er van een blokkade sprake is, die snel opgeheven dient te worden. Natuurlijke geneeswijzen hebben over het algemeen een langere inwerkingstijd nodig.

Bij chronische ziektebeelden en vage klachten zijn er binnen de orthomoleculaire geneeskunde vele mogelijkheden. Ziekte is een proces, dat heel vaak te maken heeft met levensstijl, voeding, overgewicht, tekorten aan vitale stoffen, waardoor het lichaam zichzelf niet meer kan regenereren. Het zendt dan wel noodsignalen uit: de symptomen. Wanneer het dan niet de juiste stoffen, levensstijl of voeding krijgt aangereikt, komen er steeds meer klachten en uiteindelijk ontstaat er ziekte.

Orthomoleculaire geneeskunde kan hier heel goed een middel zijn om uit dit klachtenpatroon en ook eventuele ziekte te komen. Gebruikmakend van de juiste voeding, voedingssupplementen en beweging, ondersteund door een lichaamsscan om een totaalbeeld te krijgen van de gezondheid.

Dat is een vraag die velen zich stellen. Het werkingsmechanisme waardoor mensen zwaarder worden heet leptineresistentie.

De stof leptine wordt geproduceerd door vetcellen, dat is een normaal proces. Leptine bindt aan receptoren in de hypothalamus (een hersenkern) , waarop het signaal stop met eten afgegeven wordt, wanneer er weer voldoende energie gesignaleerd wordt.

Ontstekingsstoffen binden leptine, waardoor het molecuul te groot wordt en de bloed-hersen-barrière niet meer kan passeren en waardoor het STOP signaal niet meer op de hypothalamus aan kan komen. Dit is leptine resistentie.

Lees meer: Waarom worden we steeds zwaarder?